Oud-student Martijn ontwikkelde innovatieve geluidstechniek om verstaanbaarheid te vergroten
Stel, je staat in een stationshal en je trein is vertraagd. “Beste reizigers,…” klinkt het dan. “De trein naar Roosendaal heeft vijfen… minu… vertrag…” En de rest van de boodschap valt weg. Met name voor mensen met een gehoorproblemen is het heel belangrijk dat luidsprekerboxen goed staan afgesteld. Martijn van Essen, oud-student Elektrotechniek, hielp de techniek zo afstellen dat omroepen beter verstaanbaar zijn. Hij won er een scriptieprijs mee en heeft inmiddels een baan gevonden waar hij zijn kennis verder toepast.
Martijn: “Techniek is altijd al mijn ding geweest. Als 16-jarige wilde ik lichttechnicus worden. Mijn afstudeerscriptie had te maken met geluidstechniek.” Martijn hoorde pas tijdens de diploma-uitreiking op De Haagse Hogeschool dat hij genomineerd was voor de scriptieprijs, een prijs die hij een aantal weken later ook echt kreeg. “In mijn scriptie ging het over zaken die best wel ingewikkeld zijn voor niet-technici. Volgens de jury had ik die moeilijke materie heel helder verwoord. Die prijs was een verrassing, ja.”
Camera en microfoon
Een goede verstaanbaarheid. Handig op een perron. Maar natuurlijk óók in een vergaderzaal. Martijn: “Op dit moment ontwikkel ik software voor grote vergaderruimtes. Een raadszaal bijvoorbeeld. Of een congreszaal. Bij iedere stoel zijn er op tafel een knop en een microfoon gemonteerd. Als je iets wilt zeggen, moet je daarop drukken en dan gaat je microfoon aan. Mijn software praat met dat audiosysteem. Als jij daar op die stoel zit en op de knop drukt, gaat niet alleen jouw microfoon aan, maar draait ook de camera naar je toe. Als je dan wat zegt, ben je ook gelijk in beeld.” In het bedrijf waar hij nu werkt, brengt hij in de praktijk wat hij op school heeft geleerd: “Opdrachten analyseren en opdelen in stukjes. Stukje voor stukje oppakken.”
Van niks naar prototype
“Ik heb voor deze baan gekozen, omdat ik hier de ruimte krijg om zelfstandig hardware en software te ontwikkelen. Het leukste aan mijn werk is om vanaf een eerste idee een eerste type te maken. En om dat prototype vervolgens uit te werken tot een product dat verkocht kan worden.”Martijn werkt er nog niet zo lang. Toch merkt hij dat zijn inbreng serieus wordt genomen. “Het is al gebeurd dat ik buiten mijn eigen project om mocht meedenken over de oplossing van een probleem. Wat ik zei, vonden ze allemaal heel interessant. Daar konden ze ook wat mee doen. Daar was ik trots op. Hier liggen de verwachtingen hoger dan op school. Dan is het mooi dat je inbreng zo gewaardeerd wordt.”
Bron:
Haagse Hogeschool Lees ook:
Publicatiedatum: 28 september 2020