Inzicht in tinnituslast en heterogeniteit via een MRI-scan van de hersenen
Mensen met tinnitus horen geluiden zonder een duidelijke externe bron van geluid. Je kunt op verschillende manieren naar tinnitus kijken: het geluid, de luidheid, hoe lang je het hebt, of je het in een of twee oren hebt. Daarnaast kun je kijken naar de psychologische gevolgen en klachten als slapeloosheid, concentratieproblemen, communicatieproblemen, stress, angst of depressie. De zwaarte of last van tinnitus en het psychologische effect verschillen van persoon tot persoon. Maar hoe beschrijf je de tinnitus zwaarte en het verband met psychologische gevolgen om tinnitus-patiënten beter te kunnen helpen? De onderzoeksgroep van Prof. Dr. Fatima Husain (spraak- en hoorwetenschappen, Universiteit van Illinois) richt zich op het ontwikkelen van een objectievere manier om de tinnituslast te meten.
In veel onderzoeken worden vooral vragenlijsten gebruikt om naar de zwaarte van de tinnituslast en gevolgen van tinnitus te kijken. Deze vragenlijsten verschillen van elkaar, de uitkomsten geven niet genoeg inzicht. Vragenlijsten zijn eigenlijk niet objectief, omdat het gaat om ervaringen van patiënten die niet te meten zijn. Daarom richt de onderzoeksgroep van professor Husain zich op het ontwikkelen van een objectievere manier om de tinnitus zwaarte te meten als aanvulling op deze zelfrapportage.
Meerwaarde van de functionele MRI-scan
Professor Husain doet onderzoek naar 'neurale netwerken', dat wil zeggen de samenwerking tussen verschillende hersengebieden. Dat doet ze met MRI scans, waaronder functionele MRI (fMRI). Waar een standaard MRI naar de ligging en grootte van organen kijkt, kijkt fMRI speciaal naar de hersenactiviteit in rust of tijdens opdrachten. Tijdens de fMRI scan in deze studie, blijven je hersenen in rust door naar een punt te blijven kijken en je gedachten rustig te laten afdwalen. De hersengebieden die actief zijn en met elkaar samenwerken worden dan zichtbaar. Je hersenen staan als het ware op de stand-by stand. Als je een opdracht krijgt, of bewust geluid uit de omgeving waarneemt, komen je hersenen uit de stand-by stand. In de actieve stand zijn andere hersengebieden actief en verandert de onderlinge samenwerking.
De invloed van tinnitus op bepaalde hersengebieden
Bij mensen met tinnitus staan de hersenen in rust niet op de stand-by stand. Bij hen zijn andere hersengebieden (over)actief zonder dat zij een opdracht krijgen of bewust geluid uit de omgeving horen. Ook zien de onderzoekers andere samenwerkingspatronen (neurale netwerken) in vergelijking met mensen zonder tinnitus. Tinnitus lijkt dus de activiteit en samenwerking in bepaalde hersendelen te beïnvloeden. Verder zien de onderzoekers een verband tussen de scans en hinderlijke tinnitus die langer dan een jaar aanhield. Met deze interessante bevindingen zien zij genoeg mogelijkheden voor vervolgonderzoek om verder in de processen in de hersenen van tinnitus-patiënten te duiken.
Waardevolle aanvulling
Kortom, een fMRI-scan lijkt een goede manier te zijn om objectiever naar de impact van tinnitus op de hersenen te kijken. Op die manier leren we meer over tinnitus. De dure techniek is niet bij alle patiënten te gebruiken. Daarom willen de onderzoekers met de combinatie van scans en zelfrapportages kijken of ze subgroepen kunnen koppelen aan effectieve behandelingen. Met een vertaalslag tussen kennis over diagnostiek en effectieve behandelingen voor elke subgroep, hoopt professor Husain betere behandelingen voor tinnituspatiënten te vinden. Inmiddels is haar onderzoeksgroep al verder gegaan met MRI studies voor tinnitusonderzoek. Daarnaast zijn al langere tijd MRI studies gebruikt door andere onderzoekers. Het is een fascinerend onderzoeksveld dat helaas langzaam vooruitkomt.
> Dit is een samenvatting, gemaakt door de commissie tinnitus & hyperacusis van Hoormij∙NVVS, van één van de lezingen/presentaties die plaatsvond tijdens de online conferentie van de British Tinnitus Association.
Lees ook:
Publicatiedatum: 20 oktober 2020