Hoe is het nu met Ilse Borst? Zij kreeg een BCD
Een KNO-arts of audioloog kan een botverankerd hoorsysteem voorschrijven als een gewoon hoortoestel niet te verdragen is. Ook voor mensen met een aangeboren incomplete of afwezige gehoorgang kan een BCD uitkomst bieden. Een voorwaarde is dat het binnenoor redelijk goed functioneert. Met behulp van een BCD is het geluid van de dove zijde, via beengeleiding, te geleiden naar het binnenoor van het horende oor. Bij mensen met éénzijdige doofheid (SSD) is deze hooroplossing uitgebreid te testen via een BCD op een beugel. Ilse Borst vertelde eerder over haar overwegingen voor een BCD en haar beslissing om ervoor te gaan.
In december 2018 werd zij geopereerd in het Dijklander ziekenhuis te Hoorn, onder lokale verdoving. Ilse: “Toen ik de OK binnen werd gereden stonden de arts en twee lieve assistentes al te wachten. Zij stelden mij meteen gerust door alles meteen goed en duidelijk uit te leggen. Eerst tekenen ze met een mal af waar de schroef moet komen. Vervolgens meten ze de dikte van mijn huid op in verband met de maat van de schroef. Daarna kwam de verdoving. Eerlijk gezegd voelde het aftekenen met de punt van de stift 'scherper' dan de verdovingsprik. Daar heb ik echt waar niets van gevoeld.
Lachen tijdens de operatie
Tijdens de daadwerkelijke operatie werd er twee keer geboord. De eerste keer is voor de diepte van de schroef en de tweede keer voor de breedte ervan. Ik heb zelfs nog gelachen tijdens het boren. Ik hield mijn ogen open en die gingen heel erg kriebelen door het boren. Ze zitten natuurlijk wel in je hoofd. Daar moest de arts ook weer om lachen, want hij had nog nooit een lachende en alles tot in detail willen wetende patiënt gehad. Het indraaien van de schroef voelde heel raar, maar was ook zo gebeurd. Dat doen ze ook met een soort boortje, maar dan heel langzaam. Daarna werd ik gehecht. Vier hechtingen maar. Vervolgens werd ik, nadat ik mij weer had aangekleed, naar de relaxstoelen gebracht. Zo konden ze mij nog even in de gaten te houden. Ik zeg tegen iedereen die het wil horen 'als ik dit voor de lol nog eens mocht doen, zou ik het zo doen' en dat is niet gelogen.
Na de operatie
Het is me zo meegevallen. Het is best een simpele, snelle, pijnloze en kleine ingreep. Ik kan wel zeggen dat ik gezond nerveus binnen kwam en lachend weer naar buiten ging. Ik heb geen pijn gehad. Niet gedurende de operatie en ook niet na de operatie. Na één week ging de ‘healingcap’ eraf en moest ik het droog en schoon houden. Het advies is: één keer per dag schoonmaken met een babydoekje en twee keer per dag insmeren met antibioticazalf. En je moet het droog houden met douchen bijvoorbeeld. Voor de ingreep zag ik wel beren op de weg door alles dat ik gelezen had, Maar toen het zover was ging het prima. Ik hield bijvoorbeeld tijdens het douchen een borrelglaasje met gaas erin over de schroef en waste mijn haar naar opzij. Heel eerlijk, het is meer een beetje ongemakkelijk allemaal, omdat je je gewaar bent dat er iets vreemds in je hoofd zit dat niet nat en vies mag worden. Maar pijn of ongemak heb ik niet gehad zelfs nu, na bijna vier maanden niet, en ik denk dat het echt veel scheelt dat ik het een maand lang droog heb gehouden. Ik hoop dat mijn verhaal de aanstaande BCD'ers een beetje gerust kan stellen.”
Ilse Borst
Relevante links
Publicatiedatum: 25 maart 2019