Proefschrift: Tinnitus vastleggen

Tot op heden is er nog geen genezing gevonden voor tinnitus. Hoewel tinnitusonderzoek de afgelopen twee decennia exponentiële groei heeft doorgemaakt, blijft het begrip van de onderliggende mechanismen ervan onvolledig. Een aspect van deze uitdaging is de sterke correlatie tussen tinnitus en gehoorverlies. Bovendien is tinnitus heterogeen, in de zin dat het zich bij elke patiënt anders manifesteert, wat een extra laag complexiteit aan dit probleem toevoegt. Met als doel een dieper inzicht te krijgen in deze problemen, werden in dit proefschrift van Jose Lopez Santacruz verschillende beoordelingsmethoden van tinnitus onderzocht.

Bovendien werden verschillende benaderingen van hoortoestelversterking geëvalueerd als mogelijke behandelingen voor tinnitus. 
Over het geheel genomen bestudeerde dit proefschrift verschillende aspecten van tinnitus vanuit een klinisch perspectief, inclusief het meten en beoordelen van de impact van tinnitus en de behandeling ervan. Deze bevindingen toonden aan dat ABR niet het potentieel heeft om een betrouwbaar diagnose-instrument voor tinnitus te worden, wat de heterogeniteit van individuele reacties benadrukt. In lijn met deze resultaten benadrukte de analyse van maskeringscontouren en gehoordrempels de heterogeniteit van tinnitus en gaf aan dat er mogelijk geen aparte tinnitus-subgroepen bestaan.

Daarnaast bevat dit proefschrift een vragenlijst voor het beoordelen van de impact van tinnitus en de respons op behandeling voor Nederlandstalige klinieken en een zelfgeleide methode voor het matchen van de toonhoogte die betrouwbaar bleek te zijn in een klinische populatie. Uit het klinische onderzoek is gebleken dat het gebruik van een notch- of boost-versterkingsinstelling niet significant beter is dan het gebruik van een standaard versterkingsschema in hoortoestellen voor de behandeling van tinnitus. Deze proef benadrukte ook het belang van het afstemmen van op geluid gebaseerde therapieën voor tinnitus.

Samevatting
Deze scriptie heeft verschillende aspecten van tinnitus vanuit een klinisch oogpunt bestudeerd, onder andere de meting en beoordeling van de impact van tinnitus en de behandeling ervan. Deze bevindingen toonden aan dat ABR niet het potentieel heeft om een betrouwbaar diagnose-instrument voor tinnitus te worden, waarbij de heterogeniteit van individuele reacties werd benadrukt. In lijn met deze resultaten benadrukte de analyse van maskeringscontouren en gehoordrempels de heterogeniteit van tinnitus en gaf aan dat verschillende tinnitus-subgroepen mogelijk niet bestaan. Bovendien verstrekte deze scriptie een vertaling van een vragenlijst voor het beoordelen van de impact van tinnitus en de respons op behandeling voor Nederlandstalige klinieken, en een zelfgeleide toonhoogteafstemming-methode die betrouwbaar bleek te zijn in een klinische populatie. Dit onderzoek benadrukte ook het belang van het op maat maken van geluidstherapieën voor tinnitus.

Bron: Rijksuniversiteit Groningen

Publicatiedatum: 27 mei 2024