Krachten bundelen
Stan van Kesteren deelt op basis van eigen ervaring en die van slechthorenden in zijn omgeving zijn visie, overpeinzingen en adviezen over leven en werken met gehoorverlies. Via de nieuwsbrief Succesvol Slechthorend kan je je wekelijks door hem laten inspireren. Nu schrijft hij een column voor Hoormij∙NVVS. Dit keer over de manier waarop je veranderingen realiseert voor mensen met gehoorverlies. Hoe? door argumenten te vinden waar mensen buiten die doelgroep ook gevoelig voor zijn.
Als je slechthorend bent, speelt geluid een grote rol. Je bent je er altijd bewust van. Op je werk heb je het direct door als het verkeersgeluid door het raam naar binnen waait. Of als in de kantine overal om je heen flarden van gesprekken je hoortoestel binnenkomen.
Daar kunnen organisaties wat aan te doen. Dat vergaderzalen in kantoorgebouwen niet direct naast een drukke autoweg gebouwd worden, bijvoorbeeld. Of dat de akoestiek in een kantine verbeterd wordt.
Helaas is de geluidsomgeving voor veel organisaties een blinde vlek. En zolang het vooral slechthorenden zijn die er last van hebben en het aankaarten (als ze dat al doen), zal dat niet op grote schaal veranderen. Daarvoor is de groep werkende slechthorenden te klein.
Een gesprek met Judith Veen van Heart2Hear zette me aan het denken. Toen zij werd overvallen door plotsdoofheid, besefte ze hoe belangrijk een omgeving zonder teveel auditieve prikkels is. Nu pleit ze voor de aanpak van hinderlijk geluid op de werkvoer, omdat dit bij veel werknemers klachten veroorzaakt, zoals vermoeidheid en concentratieproblemen.
Door te focussen op deze problemen waar alle werknemers in een werkomgeving met hinderlijk geluid te maken mee krijgen, krijg je een veel groter draagvlak voor veranderingen. Dat ook slechthorenden – en mensen met bijvoorbeeld ADHD of autisme – daarbij geholpen zijn, is dan een mooie bijvangst.
Het is een aanpak waar ook Rutger Bregman op De Correspondent voor pleit in zijn stuk Aan alle wereldverbeteraars van nu: idealen zijn mooi, resultaten zijn nog beter. Daarin benoemt hij dat verandering bereikt kan worden door argumenten te vinden waar mensen buiten jouw doelgroep ook gevoelig voor zijn.
Hij noemt het voorbeeld van anti-slavernijactivisten in Groot-Brittannië. Die richtten zich op het afschaffen van de slavenhandel. En zochten daarbij argumenten waar de Britse bevolking het meest gevoelig voor zijn. En dat was het argument dat de matrozen op slavenschepen leefden onder erbarmelijke omstandigheden. Twintig procent van hen overleefden het werk niet – door allerlei ziektes. Dit bleek een gevoelig punt onder de Britse bevolking en leidde uiteindelijk mede tot afschaffing van de slavenhandel.
Door te focussen op zaken waarmee je een brede beweging kunt vormen, kun je volgens Bregman meer bereiken. Om het ideaal van een volledige toegankelijke samenleving voor slechthorenden te bereiken, is dat misschien wel nodig: een focus op veranderingen waarvan niet alleen slechthorenden, maar ook een grotere groep profiteert. Naast organisatiekracht. En doorzettingsvermogen natuurlijk – maar daar hebben slechthorenden geen gebrek aan.
Lees ook:
Publicatiedatum: 01 februari 2023