Concertregistratie 'Er reed een trein naar Sobibor' mét ondertiteling

Op 7 januari 2021 is het 100 jaar geleden dat Holocaust overlevende Jules Schelvis werd geboren. Op die dag staat stichting Sobibor opnieuw stil bij zijn wens om zijn getuigenis in begrijpelijke woorden aan kinderen te vertellen, zodat ook zij weten wat er in de Tweede Wereldoorlog met de Joden is gebeurd. Zodat zij het straks, als er geen getuigen meer zijn, mogelijk aan hún kinderen kunnen doorgeven, en deze aan de hun volgende generatie. De stichting lanceert op deze dag de Duitse, Engelse en Poolse (digitale) versies van het lespakket 'Er reed een trein naar Sobibor'. Tevens is vanaf 7 januari 2021 een Nederlandse, Duitse, Engelse en Poolse ondertiteling beschikbaar van de concertregistratie: Er reed een trein naar Sobibor.

Alle versies zijn vanaf donderdag 7 januari 2021, vanaf 17.00 uur, voortaan GRATIS te bekijken en te downloaden zijn op de (vernieuwde) site: erreedeentreinnaarsobibor.nl. Dit gedenkwaardige concert werd op 3 mei 2015, 4 april 2016 en 14 oktober 2020 uitgezonden op de televisie via NPO2.

De concertregistratie is al enkele keren uitgezonden op tv. Diverse keren kreeg de stichting Sobibor het verzoek of er ook een ondertiteling kon worden gemaakt. Vanwege het feit dat ouderen soms slechthorend zijn en de uitspraak van Jules een enkele keer niet goed verstaanbaar zou zijn. Om die reden hebben zij ook een Nederlandse ondertiteling gemaakt. De presentatie op 7 januari 2021 wordt tevens ondersteund door een gebarentolk. Alle sprekers worden dus vertaald’. Op die manier hopen ze een extra bijdrage te hebben kunnen leveren aan de bereikbaarheid van het project 'Er reed een trein naar Sobibor’.

Uit de toespraak van Z.M. Koning Willem-Alexander, Nationale Herdenking op de Dam, 4 mei 2020

“Er is één getuigenis die ik nooit zal vergeten. Het was hier in Amsterdam, in de Westerkerk, bijna zes jaar geleden. Een kleine man met heldere ogen - fier rechtop met zijn 93 jaar - vertelde ons het verhaal van zijn reis naar Sobibor, in juni 1943.Zijn naam was Jules Schelvis. Daar stond hij, breekbaar maar ongebroken, in een volle, muisstille kerk. Hij sprak over het vervoer met 62 mensen in één veewagon. Over de ton op de kale vloer. Over de regen die door de kieren spatte. Over de honger, de uitputting, de smerigheid.“Je ging er uitzien als een schooier”, zei hij. En je hoorde in zijn stem hoe erg hij dat had gevonden. Hij vertelde over de horloges die bij aankomst door soldaten van polsen werden gerukt. Over hoe hij zijn vrouw Rachel in de chaos kwijtraakte. Nooit zag hij haar terug.“Welk normaal mens had dit kunnen bedenken? Hoe kon de wereld toestaan dat wij, rechtschapen burgers van Nederland, als uitschot werden behandeld?” Zijn vraag bleef hangen tussen de pilaren van de kerk. Ik heb er geen antwoord op. Nog steeds niet.”

Bron: Sobibor.org 

Publicatiedatum: 04 januari 2021