Trainen voor evenwicht, behandeling werkt!
Patiënten het vertrouwen geven dat het na de behandeling écht beter wordt, is een belangrijk onderdeel van mijn werk”, benadrukt Kimberly Smits (30). “Dat vertrouwen moet je winnen. Als je, net als Nicolette, botsend tegen de deurpost binnenkomt met ogen die van links naar rechts schieten, is het moeilijk te geloven dat je leven er ook weer anders kan uitzien. Angst en onzekerheid zijn grote gevolgen van duizeligheidsproblematiek. Het emotionele aspect mag je niet onderschatten. Ik zie zo vaak dat mensen zich terugtrekken, niet meer sporten, de deur uitgaan of op hun werk komen. Vaststellen wat er aan de hand is en goede uitleg en geruststelling hierover is van groot belang.”
Haar fascinatie voor duizeligheidsproblematiek ontwikkelde Kimberly tijdens haar opleiding als fysiotherapeut. “Het is geen onderdeel van de opleiding, maar hoe meer ik er over las, hoe meer ik erover wilde weten.” In 2011, het jaar van haar afstuderen, schreef ze het artikel ‘Duizeligheid en waar het om draait’, dat in 2014 werd gepubliceerd in Fysiopraxis, het vakblad voor de fysiotherapeut. Hierin bespreekt ze het fysiotherapeutisch methodisch handelen bij een cliënt met benigne paroxysmale positie duizeligheid (BPPD): een goedaardige plotseling opkomende positie gebonden draaiduizeligheid. Het artikel geeft fysiotherapeuten inzicht in hoe je tot de diagnose BPPD komt en hoe je kunt behandelen. Na haar Masterstudie manuele therapie blijft Kimberly zich verdiepen via masterclasses, bij onder meer het Apeldoorns Duizeligheidscentrum. Hier is ze inmiddels ook aangesloten als gecertificeerd duizeligheidstherapeut. Als onderdeel van het team bij Fernhout Fysiotherapie, in de omgeving van Rotterdam, behandelt ze mensen met onder meer BPPD, de ziekte van Ménière, neuritis vestibularis, PPPD en duizeligheid vanuit de nek.
Behandeling werkt
Kimberly: ”Vakkennis en het bijhouden daarvan zijn een vereiste om mijn vak goed te kunnen uitoefenen. De andere grote kracht zit ‘m in een goed netwerk.” Om haar patiënten zo goed mogelijk te kunnen begeleiden, verdiept ze zich in de weg die zij afleggen naar de juiste zorg. Welke specialisten komen zij tegen? Wat is hun rol? En wat adviseren zij? Kimberly: “Zo ga ik regelmatig op bezoek bij KNO-artsen en huisartsen om kennis uit te wisselen. Ik kwam erachter dat huisartsen vaak onvoldoende kennis hebben van duizeligheidsproblematiek en nog regelmatig patiënten naar huis sturen met Brandt en Daroff-oefeningen. In mijn optiek achterhaald. De Epley-manoeuvre is eigenlijk in 90% van de gevallen effectief. Toen ik na acht jaar dienstverband bij een andere praktijk de overstap maakte naar Fernhout, heb ik alle huisartsen in de regio opnieuw een brief gestuurd om te vertellen waar ik zit en wat ik doe.” Inmiddels weten zowel patiënt als verwijzer haar steeds beter te vinden. “Behandeling werkt bij evenwichts- en duizeligheidsproblematiek. Nog steeds is dit nog vrij onbekend. Daar moet verandering in komen!”
Oefentherapie versnelt herstel
“Mensen komen op twee manieren bij mij binnen: direct of via een verwijzing van een huisarts of specialist. Dan bekijk ik wat er aan de hand is. Soms kan ik iemand direct behandelen, zoals bij BPPD. Of, bij de ziekte van Ménière, tussen de aanvallen door. Bij BPPD-behandeling is snel resultaat, bij Ménière duurt het ook even voordat behandeling werkt. In het geval van Nicolette, bij neuritis vestibularis, is vaak sprake van een langer traject, dan praat je echt over vestibulaire revalidatie. Hierbij is sprake van een beschadiging van het evenwichtsorgaan. Leidraad in mijn behandeling zijn de oefeningen van Cawthorne en Cooksey. Deze oefentherapie helpt bij het verminderen van duizeligheidsklachten en het verbeteren van het evenwicht. Je traint als het ware om die uitval te compenseren. Met hoofd-, oog- en lichaamsbewegingen bespoedig je het herstelproces. Het zijn oefeningen die je gemiddeld drie keer per dag moet doen. En je moet het even de tijd geven. Na drie tot vijf weken ga je verschil merken. Hoe lang het totale traject duurt, is afhankelijk van iemands persoonlijke situatie en eigen inzet. Reken op een half jaar tot een jaar.”
Wel een steun, geen steunpilaar
“Iedere relatie die ik opbouw met een patiënt is uniek. Nicolette was heel angstig en dan is het zó bijzonder dat ik haar weer zie groeien naar de persoon die ze was. Eigenlijk ga ik samen met haar door een diep dal van haar leven. Dan krijg je een band. Hierbij houd ik de relatie professional-cliënt scherp in het oog en zuiver. Het doel is om zelfredzaamheid te stimuleren. Ik mag een steun zijn, maar geen steunpilaar. Het is écht teamwork. Ik zeg vaak: ‘Het is jouw leven, je hebt er zelf invloed op’. En ik bespreek wat mensen zelf kunnen doen om verandering te bewerkstelligen. Denk aan ontspanningsoefeningen, sporten, gezonde voeding en voldoende slaap. Kom je bij me en wil je een ‘snelle fiks’ dan ben je aan het verkeerde adres. Teruggaan naar je eigen kernkracht is het uitgangspunt. Als ik zie dat iets geen meerwaarde (meer) heeft, stop ik met behandelen of verwijs ik door. Nicolette heeft hard gewerkt en we naderen het einde van haar traject. Zo’n afscheid doet ook mij een beetje pijn. Maar ik weet zeker dat als er wat is, ze me weet te vinden.”
Vind een specialist bij jou in de buurt
Het Apeldoorns Duizeligheidscentrum heeft een register met gecertificeerde therapeuten.
Relevante links
Publicatiedatum: 06 januari 2020