Project Prikkelreductie leidt tot inzichten en bewustwording
Lawaai op de werkvloer: pratende en bellende collega’s, geroezemoes in de gangen, printers, collega’s op hakken, medische apparatuur dat geluid produceert. Om werknemers vitaal inzetbaar te houden startte Het Jeroen Bosch Ziekenhuis met de pilot Prikkelreductie. Het doel? Meer bewustwording creëren als het gaat om hinderlijk geluid en gehoorverlies. We vragen drie medewerkers wat het heeft opgeleverd.
Positieve gezondheid is één van de speerpunten vanuit de afdeling Personeel en Organisatie. Binnen dit thema is er niet alleen aandacht voor de patiënten, maar ook voor de medewerkers. “Wat doen we als werkgever eraan om die medewerkers fijn te laten werken en hoe komen talenten goed tot ieders recht? Die vraag stelt Anita Huijsmans, P&O adviseur, hardop.
Dit project – uitgevoerd op diverse afdelingen van ons ziekenhuis – past daar mooi in. Ervaringen met hinderlijk geluid waren geen duidelijk onderdeel van de medewerkersonderzoeken of de jaarlijkse risicoinventarisatie & evaluatie, een verplicht ARBO-instrument (wel schadelijk geluid). Van oudsher zijn ziekenhuis maximaal gericht op de patiënt en in mindere mate op de medewerkers. Je zou kunnen zeggen dat rumoer, drukte en prikkels inherent zijn aan werken in een ziekenhuis. Maar we zijn ons er steeds meer van bewust dat het beter kan. Omgaan met hinderlijk geluid vraagt om een gedragsverandering. Elkaar aanspreken en aanpassingen in de werkomgeving moeten zorgen voor prikkelreductie. En als afdeling P &O hebben we de taak om mensen actiever te bevragen en mogelijke oplossingen te borgen. De eerste stappen zijn gezet.”
Carijn Roelofsen, neurologie-verpleegkundige : “Dat wij veel prikkels hebben - op de afdeling Neurologie - daar was ik me wel van bewust. Het was alleen niet zo zichtbaar waar ze vandaan kwamen. Dat we hier meer inzicht in kregen was prettig. En fijn om in teamverband te kijken naar een oplossing om dit te reduceren. Hierdoor werd ook duidelijk hoe collega’s er naar kijken. Niet iedereen heeft last van dezelfde geluiden. Dat geldt ook voor het verdragen van de prikkels. Het zette aan tot nadenken, want vermoeid en met hoofdpijn vertrekken van je werk moet geen standaard zijn. Gelukkig kwamen we snel tot meerdere inzichten en zijn er ideeën om veranderingen door te voeren op de afdeling. Ook zijn we benieuwd naar andere resultaten van het onderzoek. Die prikkels hebben bijvoorbeeld ook effect op onze patiënten. Neurologie-patiënten hebben over het algemeen meer moeite met het verwerken van prikkels. Dus als we hierin iets kunnen verbeteren, kan dit positief bijdragen aan het gezingsproces.”
Iris Flaman, verpleegkundige op de afdeling Neurologie: “De afdeling is rumoerig, dat is ook wel een beetje inherent aan werken in een ziekenhuis. Toch heeft dit project ook verborgen prikkels aan het licht gebracht. Zo brengen de ijzeren kluisjes die we gebruiken meer geluid voort dan dat ik dacht en wist ik niet dat de uitgangsbordjes zo’n hoge toon produceren.” En de verpleegpost, waar het personeel elkaar treft, was meer een kwekhok, dan een rustige werkplek. “Die bewustwording heeft voor mij ook bijgedragen aan een stukje acceptatie. Het is niet gek om vermoeid uit je werk te komen met al die ruis en het is oké om ervan te ontladen. Ook was het interessant om er met het team mee bezig te zijn en nieuwe afspraken met elkaar te maken. Zo is er van 10.00 tot 11.30 uur ruimte om elkaar te treffen in de verpleegpost en bij te praten of te overleggen, maar daarna mag je elkaar erop aanspreken om in stilte te kunnen werken. Dat draagt bij aan werkgeluk.”
Lees ook:
Publicatiedatum: 05 december 2023