'Laat je niet gek maken: tinnitus is geen ziekte, je gaat niet dood, je kan ermee leren leven'

Was het onbeschermd werken met een klopboormachine of de stress van een nieuwe baan de oorzaak van de heftige tinnitus, waar Guido (31 jaar) in juni 2023 voor het eerst mee te maken kreeg. Het is voor hem nog steeds een raadsel. “In het begin werd het geluid in mijn hoofd steeds luider en raakte ik in paniek. Die piep dreef me tot waanzin, ik wilde niet meer leven. Maar nu, vijf maanden later, kan ik er beter mee omgaan en zelfs zeggen dat het me sterker heeft gemaakt.”

Beeld Chantal Rison

“Aanvankelijk kreeg ik de piep af en toe - vooral als ik me even terugtrok uit de drukte. Dan hoorde ik ineens dat geluid in mijn hoofd in plaats van stilte. Omdat het niet over ging, werd mijn irritatie en de aanwezigheid ervan steeds groter. Uiteindelijk ging ik er extra op letten en hoorde ik het continue. Vanaf het moment dat ik mijn ogen open deed in de ochtend tot ik ze sloot als ik wilde gaan slapen. Ik werd helemaal gek en volledig uitgeput door het geluid, concentreren lukte nauwelijks meer. Ook kreeg ik last van hyperacusis (overgevoeligheid voor geluid door middel van pijn). Eigenlijk wilde ik elk geluid dempen door continue mijn oren af te dekken. Zelfs het geluid van de koelkast (een zachte brom) deed al pijn. Ik kon vrijwel niks meer, was doodmoe, maar kon niet slapen. De huisarts kon weinig voor me doen, maar verwees me wel naar een KNO-arts.”

Donkere periode

“Na twee weken vol emotie zag ik het leven niet meer zitten, nadat ik te op internet zocht op tinnitus en te horen kreeg van een KNO-arts dat ik er mee moest leren leven, dacht ik serieus na over euthanasie. Dit wilde ik niet meer en zonk in een diepe depressie. Het enige wat me op de been hield was mijn zoontje van twee, die kon ik toch niet zonder vader achterlaten? Gelukkig was mijn vrouw een grote steun voor me. Net als andere familie. Op mijn donkerste momenten stapten ze voor me in de auto om bij me te zijn. Ook kreeg ik kort crisis hulpverlening.”

Rust

“De huisarts gaf uiteindelijk oxazepam, zodat ik weer kon slapen en tot rust kon komen. Met de oxazepam kon ik alles weer helder zien en beter relativeren, dat is echt een wondermiddel in zo’n situatie. Ik hoorde nog steeds de piep, maar het maakte me niet angstig meer. Ook kreeg ik weer ruimte om de positieve dingen in mijn leven te zien. Het deed me beseffen dat er met tinnitus toch nog te veel moois is om voor te leven. Mijn vrouw was zwanger van ons tweede kindje en ik merkte dat ik er weer mee bezig was en uitkeek naar de vakantie die in aantocht was.”

Acceptatie

“Uiteindelijk stopte ik vanaf week vijf – in fases - met de oxazepam. Dit ging goed en ik hield mezelf -nu ook zonder medicatie - op de been. De hyperacusis verdween volledig en de piep had ik beter geaccepteerd. Hierdoor verdween dit meer naar de achtergrond. Door de acceptatie ging mijn hoofd het minder belangrijk vinden. Ik hoorde het nog wel, maar kon me weer concentreren op andere dingen. Slapen kon ik vanaf dat moment ook weer, dit keer door me juist te concentreren op de piep. Dat klinkt raar, maar daardoor is mijn hoofd leeg van andere gedachten en val ik zo in slaap. Het is zelfs zo dat als ik de me sindsdien concentreer op de piep, om nare gedachten uit mijn hoofd te krijgen als ik die heb.”

Ik kan er mee leven

“Het gaat goed met me. Ik heb geaccepteerd dat ik geen stilte meer zal horen, maar dat de piep niet meer is dan een piep. Ik ben niet ziek, ik ga niet dood, ik ben geen arm of been kwijt, waardoor ik iets niet meer zou kunnen doen wat ik eerst wel kon. Er is mee te leven.”

Laat je niet gek maken

“Mijn tip aan iedereen die te maken krijgt met tinnitus is: laat je niet gek maken. Hoe drukker je je maakt om wat je hoort, hoe meer je lichaam versterkt. Als je in paniek raakt en geen uitweg ziet, zoek dan vooral hulp. Verzamel mensen om je heen die om je geven en als het nodig is: vraag dan ondersteuning in de vorm van medicatie om weer helder te kunnen denken. Dat is geen schande en kan je helpen om een begin te maken met je acceptatieproces. Door er over te praten kwam ik er achter dat veel mensen last hebben van tinnitus. Waaronder mijn zwager en zelfs één van mijn vrienden.”

Niet doen

“Wat ik afraad is het geluid proberen te maskeren. Op YouTube staan veel filmpjes om het geluid te verbloemen met bijvoorbeeld het geluid van regen of zee. Dit is goed om de eerste dagen door te komen, maar het is geen stap naar acceptatie. Acceptatie bereik je alleen door het te horen en er niks mee te doen. Hoe moeilijk dit ook is. Anders word je elke keer weer geconfronteerd met het geluid als je het ‘tinnitusmasker’ af zet.

Vertrouwen is de sleutel

“Dankbaar ben ik voor alle mensen die naast me stonden toen ik het zo zwaar had. Het leerde me mijn echte familie en vrienden kennen. Ik weet daardoor ook dat er veel mensen zijn die om me geven en dat ik er niet alleen in sta. Het meest hoopvolle dat ik anderen met tinnitus kan geven? Vertrouw erop dat er een moment komt dat je er minder last van hebt. Hoe moeilijk dit ook is. Ik had er ook geen vertrouwen in, toen ik in een diep dal zat, maar toch ben ik er uit gekomen. Als ik dit kan, kan jij dit ook!”