Ervaringsverhaal bestuurslid Carla Vos
Als je wereld steeds stiller wordt
Gehoorverlies kent vele vormen. Het kan er al zijn vanaf je geboorte, gedurende je leven ontstaan, soms heel plotseling of gewoon omdat je ouder wordt. De gemene deler is dat in een wereld die is ingericht op de horende mens, je al snel geïsoleerd raakt met alle gevolgen van dien. Het is dus belangrijk dat er voor iedereen die hiermee te maken krijgt, er goed gekeken wordt wat een oplossing op maat kan zijn om toch weer zo goed als mogelijk mee te doen. Dit kunnen gehoorapparaten zijn, maar als het nodig is, kan het plaatsen van een cochleair implantaat een oplossing bieden.
Zelf heb ik sinds mijn 40ste te maken gehad met verschillende episodes van gehoorverlies, zonder medische reden. Het gevolg was dat ik na een aantal jaren vrijwel volledig doof was aan een kant en nog ongeveer de helft hoorde aan de andere kant. Wat me in die periode het meeste is bijgebleven, is dat je door een soort rouwproces gaat. En jij niet alleen, maar ook de mensen om je heen. Je kan dingen die normaal waren geleidelijk aan niet meer: uit eten in een restaurant in een gezelschap, naar een concert of een cabaretvoorstelling. Het kost meer energie en je beleeft er eigenlijk geen plezier meer aan. Dit accepteren en ook bespreekbaar maken, kost tijd.
Ook heb ik gemerkt dat ik het moeilijk vond om het bespreekbaar te maken op mijn werk. Ik was bang dat mijn handicap me in de weg zou staan om mijn werk goed te kunnen blijven doen, dat je misschien wel gedeeltelijk arbeidsongeschikt zou worden. Maar waar ik nog meer bevreesd voor was, was het oordeel van anderen. Dat ze me niet meer voor vol zouden aanzien. Ik heb gemerkt (en zie dit ook bij andere slechthorenden) dat er een enorm taboe is om erover te praten. En ik realiseerde me dat dit onbewust mogelijk van jongs af aan al wordt ingeprent. Want denk maar eens na, als je kijkt naar hoe mensen die doof zijn geportretteerd worden in films of in strips: dat is meestal een beetje dommig, terwijl dat natuurlijk klinkklare onzin is. Dus er is nog een wereld te winnen en het zou wat mij betreft echt veel meer aandacht verdienen dat mensen niet veranderen omdat ze doof zijn.
Het is gewoon heel belangrijk om je collega’s en werkgever mee te nemen in wat zij zouden kunnen doen om jou te helpen, maar ook wat jij nodig hebt van hen. Je handicap is gewoon niet zichtbaar. Zelf heb ik mijn collega’s een brochure gegeven om hen te helpen hoe om te gaan met iemand met gehoorverlies op de werkvloer. Een goed en open gesprek en herhaling zijn essentieel. Ook kan het helpen om zichtbaar op je telefoon of laptop een slechthorend sticker te plakken, zodat mensen eraan herinnerd worden dat je een gehoorprobleem hebt. Hulpmiddelen zonder gêne neerzetten omdat jij je dan minder hoeft in te spannen, maar meer nog dat je dan kan laten zien dat je ondanks je handicap nog steeds even waardevol bent als voorheen. Dus als je wereld steeds stiller wordt, dan heb je zelf ook een belangrijke rol om de stilte te doorbreken!
Publicatiedatum: 19 mei 2025